Η Tραυματοθεραπεία είναι ένα σχετικά νέο πεδίο στην επιστήμη της ψυχολογίας και πιο συγκεκριμένα στην ψυχοθεραπευτική πρακτική, το οποίο κερδίζει διαρκώς περισσότερο έδαφος. Πολλές είναι, λοιπόν, οι τεχνικές και τα μοντέλα που έχουν αναπτυχθεί σχετικά με τη θεραπεία του ψυχικού τραύματος.
Σύμφωνα με την κλασική αφηγηματική θεραπεία, ο θεραπευόμενος χρειάζεται να αφηγηθεί την ιστορία του, να τη βάλει σε λέξεις και να την εκφράσει προκειμένου αυτή να αποκτήσει μία υπόσταση.
Επίσης, σημαντικό είναι ο θεραπευτής να επιστρέψει στο θεραπευόμενο με τον τρόπο που κάθε προσέγγιση ορίζει την πληροφορία αυτή που θα του δώσει το ερέθισμα να εξελίξει τη σκέψη του σε σχέση με το αφήγημά του αλλά και την ιστορία του.
Το βίωμα στη θεραπεία
Θα έλεγα ότι υπάρχει ένας τρίτος βασικός πυλώνας, ο οποίος πια αναδεικνύεται και στον οποίο απευθύνονται οι σύγχρονες τραυματοθεραπευτικές και σωματικές θεραπείες. Αυτή η διάσταση αφορά στο καθεαυτό βίωμα του ατόμου με τη σωματική εμπειρία και την αίσθηση που προκύπτει στο σώμα του ατόμου, καθώς συμβαίνει η ιστορία του.
Είναι σημαντικό, συνεπώς, ο θεραπευόμενος να εκφράσει την ιστορία του και να του επιστραφεί κάτι σε σχέση με αυτή, αλλά και μέσα από τη βιωματική επεξεργασία της ιστορίας του να εμπεριέξει τις πτυχές της, γνωστικές, ψυχικές, σωματικές, συνειδητές προσυνειδητές ή ήδη γνωστές. Να τις προσεγγίσει, να τις επεξεργαστεί και εν τέλει να τις εμπεριέξει.
Οι εμπειρίες του ατόμου αποτυπώνονται γνωστικά μέσω του νου, ψυχικά και συναισθηματικά μέσω του συναισθήματος, καθώς και εγγράφονται εμπειρικά στο σώμα του ατόμου, καθώς πρώτα κατασκευάζεται το νευρικό σύστημα του ατόμου και εν συνεχεία απαρτιώνεται ο εγκέφαλος και κατασκευάζονται οι γνωστικές δομές, ενώ βέβαια η νευροπλαστικότητα του εγκεφάλου μας επιτρέπει την επεξεργασία, την αναπλήρωση και την αναδόμηση πολλών γνωστικών δομών του εγκεφάλου.
Deep Brain Reorienting (DBR)
Η θεραπευτική εμπειρία μέσα από το Deep Brain Reorienting (DBR) βοηθά το άτομο να προσεγγίσει με ένα τρόπο νευροφυσιολογικής ασφάλεια το βίωμα του και χωρίς να κατακλύζεται ο θεραπευόμενος από το συναίσθημα. Ο τρόπος είναι συμβατός και ακολουθεί πλήρως το ρυθμό και τις ανάγκες του θεραπευόμενου, ανάλογα την εκάστοτε φάση στην οποία αυτός βρίσκεται. Προσφέροντας βαθιά επίγνωση στο βίωμα που αναδεικνύεται με αφετηρία τις παροντικές εμπειρίες, ωστόσο πυροδοτεί το προγενέστερο και πρωταρχικό βίωμα που έχει βιώσει το άτομο τραυματικά.
Στο τέλος της συνεδρίας το άτομο φτάνει σε μία νέα συνειδητοποίηση που αφορά στον εαυτό ή την ιστορία του.
Συχνά, μπορεί ο θεραπευόμενος τις ώρες που ακολουθούν μετά τη θεραπευτική συνεδρία με τη μέθοδο DBR να βιώνει την ανάγκη μίας εσωτερικότητας ή την αίσθηση μίας πιο έντονης εσωτερικής ματιάς ή διάθεσης να αφουγκραστεί τον εαυτό του εσωτερικά, πράγμα που προσκαλούμε το άτομο να επιτρέψει, να αποδεχτεί και να προστατεύσει.
Στη συνέχεια, αυτό που έχει να περιμένει το άτομο είναι μία αυθόρμητη, απρόσμενη και αβίαστη αλλαγή στη στάση και τη συμπεριφορά σε σχέση με το θέμα που έχει επεξεργαστεί, ενώ προοδευτικά και καθώς το άτομο εξακολουθεί τη συστηματική επεξεργασία με αυτή τη μέθοδο, μία σειρά από αλλαγές συμβαίνουν προκύπτει σε κάθε επίπεδο της ζωής του με τον ίδιο αυθόρμητο τρόπο.
Η συνεδρίες με τη μέθοδο DBR μπορούν να παρεμβάλλονται στις συνεδρίες κλασικής διαλεκτικής θεραπείας του ατόμου, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των μελών. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο μπορεί να προσέλθει σε έναν θεραπευτή που ασκεί τη μέθοδο σε άλλη συχνότητα και σε διαστήματα ανάμεσα στις καθορισμένες συστηματικές συνεδρίες της κλασικής ψυχοθεραπευτικής συνθήκης, στην οποία μπορεί να βρίσκεται, εφόσον αυτές υλοποιούνται από διαφορετικούς θεραπευτές ή μπορούν να παρεμβάλλονται ανάμεσα σε συνεδρίες κλασικής αφηγηματικής ή διαλεκτικής θεραπείας με τον ίδιο θεραπευτή, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για μία θεραπευτική εργασία σε διαφορετικά επίπεδα του ψυχισμού του ατόμου.
Εμπνευστής του μοντέλου είναι ο Frank Corrigan, MD, FRCPsych Ψυχίατρος Νευροεπιστήμονας με μακροχρόνια εμπειρία στην ψυχοθεραπεία και τη μελέτη του ψυχικού τραύματος.
